داستان الهام‌بخش سارا رابرتز، یک مادربزرگ بریتانیایی و رکورددار جهانی در دو و میدانی روایتی خواندنی است. کسی که در سن ۶۷ سالگی دویدن را آغاز کرد و اکنون در سن ۷۵ سالگی، تمام رکوردهای جهانی دو در رده سنی بالای ۷۵ سال (از ۸۰۰ متر تا ۱۰ کیلومتر) را در اختیار دارد.
از دویدن در پارک تا روی سکو
سارا رابرتز یک زن ۷۵ ساله بریتانیایی است که به‌عنوان سریع‌ترین زن جهان در رده سنی بالای ۷۵ سال شناخته می‌شود. او تمام رکوردهای جهانی دو و میدانی در مسافت‌های ۸۰۰ متر، ۱۵۰۰ متر، ۵ کیلومتر، و ۱۰ کیلومتر را در این رده سنی در اختیار دارد. رابرتز تا سن ۶۷ سالگی هیچ‌گاه به‌صورت حرفه‌ای ورزش نکرده بود. او که پیش‌تر وکیل بود و دو فرزند بزرگ کرده بود، پس از بازنشستگی فعالیت‌های ورزشی خود را گسترش داد و در نهایت به دویدن روی آورد. نقطه شروع ماجراجویی ورزشی او، شرکت در یک برنامه ورزشی در پارک بود و همین تجربه او را به دو و میدانی حرفه‌ای سوق داد و تنها هشت سال بعد، او به یک ورزشکار رکورددار جهانی تبدیل شد.
انگیزه‌های یک مادربزرگ دونده
رابرتز در دوران کاری‌اش به‌عنوان وکیل، گهگاه در کلاس‌های ورزشی شرکت می‌کرد، اما هیچ‌گاه ورزش سازمان‌یافته‌ای مانند دو و میدانی را دنبال نکرده بود. او همچنین در ورزش‌هایی مانند نت‌بال به‌صورت تفننی فعالیت داشت. پس از بازنشستگی، او به‌طور منظم در فعالیت‌های ورزشی متنوع، از بوکس و زومبا گرفته تا یوگا و کلاس‌های تقویت عضلات، شرکت کرد. این تنوع نشان‌دهنده علاقه او به تناسب اندام و سبک زندگی فعال بود. در یکی از مسابقات باشگاهی، رابرتز در رقابتی برای نگه‌داشتن حرکت پلانک شرکت کرد و در سن نزدیک به ۷۰ سالگی، با تحمل ۱۰ دقیقه و ۱۵ ثانیه، به دلیل نبود رقیب جدی و خستگی متوقف شد. این موفقیت اولیه نشانه‌ای از توانایی‌های بدنی استثنایی او بود.
داستان رابرتز به‌عنوان یک مادربزرگ که در سنین بالا به موفقیت‌های جهانی دست یافته، برای بسیاری الهام‌بخش است
یک 75 ساله با بدن 30 ساله
رابرتز در مسابقات جهانی دو و میدانی در فلوریدا، چندین عنوان جهانی در رده سنی بالای ۷۵ سال کسب کرد. او در این مسابقات توجه محققان را جلب کرد که آزمایش‌هایی روی او انجام دادند. ضربان قلب در حالت استراحت او ۳۸ ضربه در دقیقه، که مشابه ورزشکاران نخبه جوان‌تر است. این معیارها نشان دادند که رابرتز از نظر فیزیولوژیکی در شرایطی استثنایی قرار دارد، به‌طوری‌که بدن او توانایی استفاده از اکسیژن در حین ورزش را به شکلی مشابه ورزشکاران نخبه نشان می‌دهد. او همچنین در دویدن ۸۰۰ متر در اولین مسابقه‌اش در سن ۶۷ سالگی شجاعت به خرج داد و این تجربه او را به ادامه مسیر در دو و میدانی ترغیب کرد.
راز او چیست؟
رابرتز از رژیم‌های تمرینی سختگیرانه یا برنامه‌های حرفه‌ای دوری می‌کند و ترجیح می‌دهد رویکردی متعادل و لذت‌بخش به ورزش داشته باشد. او می‌گوید که از وضعیت کنونی‌اش راضی است و نیازی به رژیم‌های تمرینی تمام‌وقت نمی‌بیند. او روزانه به فعالیت‌های ورزشی متنوع ادامه می‌دهد و معتقد است که تناسب اندام و فعالیت بدنی نباید به‌عنوان مجازات تلقی شوند، بلکه باید لذت‌بخش باشند. پیام اصلی او الهام‌بخش است: «هرگز فکر نکنید خیلی پیر هستید. چیزی را امتحان کنید. تا وقتی امتحان نکنید، نمی‌دانید چه توانایی‌هایی دارید.» او دیگران را تشویق می‌کند که شانس خود را امتحان کنند و از کشف استعدادهای نهفته‌شان نترسند.
سن یک عدد است
داستان رابرتز به‌عنوان یک مادربزرگ که در سنین بالا به موفقیت‌های جهانی دست یافته، برای بسیاری الهام‌بخش است. او نشان می‌دهد که سن صرفاً یک عدد است و با تلاش و اشتیاق، می‌توان به دستاوردهای بزرگ رسید. او به‌ویژه برای نسل‌های مسن‌تر پیامی انگیزشی دارد: این‌که هرگز برای شروع یک فعالیت جدید یا دنبال کردن یک هدف دیر نیست. موفقیت‌های رابرتز نه‌تنها به دلیل استعداد ذاتی، بلکه به‌خاطر پشتکار و نگرش مثبت او به زندگی و ورزش است.
