جنجال یک فیلم | نامزد اسکار یا یک پورن غمانگیز؟
فیلم تازه خلو ژائو، با عنوان «هامنت»، توجه مخاطبان و منتقدان را در سطح بینالمللی جلب کرده و جنجالهایی را به راه انداخته است.
به گزارش دیروزبان، این اثر سینمایی، بر اساس رمانی با همین نام، داستان زندگی خانوادگی ویلیام شکسپیر و همسرش آگنس را روایت میکند و تمرکز اصلی آن بر مرگ فرزندشان، هامنت است؛ رویدادی واقعی که احتمالا الهامبخش تراژدی مشهور شکسپیر، «هملت»، بوده است. ژائو، که پیشتر با آثارش در سینمای مستقل و فیلم «بیسرزمین» شهرت جهانی پیدا کرده بود، تلاش کرده است تجربهای احساسی و چندبعدی از فقدان و سوگواری خلق کند.
فیلم، همانطور که در مراسمها و جشنوارهها دیده شده است، واکنشهای بسیار احساسی مخاطبان را برانگیخته است. صحنههای دردناک و نمایش سوگواری والدین، تماشاگران را درگیر شدت احساسات میکند، اما همین ویژگی، برخی منتقدان را واداشته تا پرسشهایی درباره ماهیت هنری اثر مطرح کنند: آیا «هامنت» نمایشی عمیق و هنری از غم است یا به نوعی به بازی با احساسات مخاطب (یااصطلاحا پورن غمگین) تبدیل شده است؟
بحثها پیرامون فیلم عمدتاً بر نحوه برخورد ژائو با فقدان تمرکز دارد. او در صحنههای نهایی فیلم، مرگ هامنت را با جزئیات عاطفی شدید نمایش میدهد؛ صحنهای که هم از نظر بصری خیرهکننده است و هم از نظر احساسی مخاطب را تحت فشار قرار میدهد. برخی تحلیلگران این رویکرد را نشانه تسلط ژائو بر بیان غم انسانی و بازتاب هنر در مواجهه با مرگ میدانند، در حالی که منتقدان دیگر معتقدند این سبک میتواند به احساسات ساده و مستقیم تکیه کند و ماهیت هنری عمیق اثر را تحتالشعاع قرار دهد.
با این حال، فیلم بیش از آنکه یک روایت دقیق تاریخی از زندگی شکسپیر باشد، تجربهای احساسی درباره غم، فقدان و قدرت هنر ارائه میدهد. «هامنت» مخاطب را دعوت میکند درباره معنای سوگواری، نحوه مواجهه با مرگ و نقش هنر در تسکین دردهای انسانی تأمل کند.
این فیلم همچنین بحث گستردهای درباره مرز بین هنر و احساسات دستکاریشده ایجاد کرده است و ثابت میکند که حتی داستانهای تاریخی میتوانند بستری برای پرسشهای اخلاقی و هنری درباره زندگی معاصر باشند. «هامنت» نه تنها یک اثر سینمایی است، بلکه تجربهای چندلایه از درد و امید است؛ فیلمی که بیننده را وادار میکند همزمان با روایت داستان شکسپیر، درباره خود و نحوه مواجههاش با فقدان نیز بیاندیشد.