عادات توالت‌رفتن زنان و مردان به عوامل متعددی از جمله آناتومی، هورمون‌ها و عوامل فرهنگی بستگی دارد. یکی از باورهای رایج این است که زنان به دلیل داشتن مثانه کوچک‌تر، بیشتر از مردان به دستشویی می‌روند. اما علم این ادعا را رد می‌کند و نشان می‌دهد که موضوع پیچیده‌تر از این تصورات ساده‌انگارانه است.
افسانه مثانه کوچک‌تر در زنان
یکی از رایج‌ترین باورهای نادرست این است که زنان به دلیل داشتن مثانه کوچک‌تر، نیاز بیشتری به استفاده از دستشویی دارند. با این حال، مطالعات علمی نشان می‌دهند که اندازه مثانه در زنان و مردان تفاوت قابل‌توجهی ندارد. ظرفیت متوسط مثانه در بزرگسالان، چه زن و چه مرد، حدود 400 تا 600 میلی‌لیتر است. اگرچه شکل و موقعیت مثانه در بدن زنان به دلیل وجود رحم و سایر اندام‌های لگنی کمی متفاوت است، اما این تفاوت به‌تنهایی نمی‌تواند توضیح‌دهنده دفعات بیشتر استفاده از توالت در زنان باشد.
نقش هورمون‌ها در عادات توالت‌رفتن
هورمون‌ها نقش مهمی در تفاوت‌های عادات توالت‌رفتن بین زنان و مردان ایفا می‌کنند. در زنان، تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی، بارداری، یائسگی یا حتی مصرف داروهای هورمونی (مانند قرص‌های ضدبارداری) می‌تواند بر عملکرد مثانه تأثیر بگذارد. برای مثال استروژن و پروژسترون در طول چرخه قاعدگی نوسان می‌کنند و می‌توانند باعث شل شدن عضلات کف لگن یا افزایش حساسیت مثانه شوند. در نتیجه، برخی زنان در روزهای نزدیک به قاعدگی احساس نیاز بیشتری به ادرار کردن دارند. در دوران بارداری فشار رحم در حال رشد بر مثانه و تغییرات هورمونی باعث افزایش دفعات ادرار می‌شود. این موضوع به‌ویژه در سه‌ماهه اول و سوم بارداری شایع است. در مردان، هورمون تستوسترون به تقویت عضلات کف لگن کمک می‌کند، که می‌تواند کنترل بهتری بر مثانه فراهم کند. با این حال، با افزایش سن و مشکلات پروستات (مانند بزرگ شدن پروستات)، مردان نیز ممکن است با تکرر ادرار یا مشکلات تخلیه مثانه مواجه شوند.
تفاوت‌های فیزیولوژیکی در دفع مدفوع
علاوه بر ادرار، عادات دفع مدفوع نیز تحت تأثیر آناتومی و هورمون‌ها قرار دارد. روده‌های زنان و مردان از نظر طول و عملکرد مشابه هستند، اما تفاوت‌های هورمونی و سبک زندگی می‌توانند بر الگوهای دفع تأثیر بگذارند. برای مثال در زنان، تغییرات هورمونی در طول قاعدگی یا بارداری می‌تواند باعث یبوست یا اسهال شود. همچنین، زنان به دلیل رژیم‌های غذایی خاص یا استرس‌های مرتبط با نقش‌های اجتماعی ممکن است الگوهای دفع نامنظم‌تری داشته باشند. اما مردان به‌طور کلی کمتر تحت تأثیر نوسانات هورمونی قرار می‌گیرند، اما رژیم غذایی پرچرب یا کم‌فیبر می‌تواند به یبوست منجر شود. همچنین، مردان ممکن است به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، زمان بیشتری را در توالت صرف کنند، به‌ویژه اگر از این زمان برای مطالعه یا استفاده از گوشی استفاده کنند.
عوامل روان‌شناختی و محیطی
استرس، اضطراب و شرایط محیطی نیز می‌توانند بر عادات توالت‌رفتن تأثیر بگذارند. مثانه عصبی در هر دو جنس می‌تواند ناشی از استرس باشد، اما زنان به دلیل تغییرات هورمونی و عوامل اجتماعی ممکن است بیشتر تحت تأثیر قرار گیرند. همچنین، دسترسی به توالت‌های تمیز و امن در مکان‌های عمومی می‌تواند بر رفتار افراد تأثیر بگذارد. برای مثال، در بسیاری از کشورها، کمبود توالت‌های عمومی برای زنان باعث می‌شود که آن‌ها کمتر مایعات مصرف کنند تا نیاز به ادرار کردن را کاهش دهند، که می‌تواند به سلامت مثانه آسیب برساند.
