در ژاپن، چترها فقط جلوی باران یا آفتاب را نمی‌گیرند آنها ابزارهای معنوی هستند که می‌توانند ارواح را احضار کنند. در بیشتر نقاط جهان، چترها صرفاً برای محافظت از مردم در برابر باران یا سایه‌بان آنها در برابر آفتاب استفاده می‌شوند. اگرچه بازدیدکنندگان از ژاپن ممکن است بسیاری از مردم محلی را ببینند که از آنها برای این اهداف استفاده می‌کنند، اما چترهای آفتابی نقش بسیار قدرتمندتری نیز در فرهنگ ژاپنی ایفا می‌کنند: آنها اشیایی معنوی هستند.
به گفته تاتسوئو دانجیو، استاد بازنشسته علوم انسانی در دانشگاه بپو سنت ژاپنی بر این باور است که اشیاء خاصی – از جمله چتر – می‌توانند به عنوان یوریشیرو (شیئی که خدایان یا ارواح را جذب می‌کند) عمل کنند.
این باور ریشه عمیقی در تاریخ دارد . چترها برای اولین بار بین قرن‌های نهم و یازدهم در ژاپن ظاهر شدند، اما به جای محافظت از مردم در برابر آب و هوا، به عنوان نمادی از قدرت معنوی یا سیاسی عمل می‌کردند. چترهای اولیه، مانند ساشیکاکه-گاسا با دسته بلند ، مخصوص چهره‌های مذهبی و سیاسی بودند و توسط خادمان بر فراز نخبگان نگه داشته می‌شدند.
دانجیو به بی‌بی‌سی گفت: «ژاپنی‌ها تمایل به تفکر جاندارانگارانه دارند. شکل دایره‌ای چتر که شبیه شکل روح است و دسته آن که شبیه ستون است… تصور می‌شد که مکانی قابل دسترس برای نزول روح است.»
دانجیو خاطرنشان می‌کند که تا قرن دوازدهم، چترها به طور گسترده‌تری توسط عموم مردم مورد استفاده قرار گرفتند و در طول قرن‌های بعد، اهمیت معنوی آنها همچنان باقی مانده است.
همین اهمیت معنوی امروزه در جشنواره‌های سراسر ژاپن زنده می‌شود. در یاسورای ماتسوری کیوتو که هر ساله در هفته دوم آوریل برگزار می‌شود، اعتقاد بر این است که چترهای تزئین شده با گل، بیماری‌ها و امراض را از مردم دور می‌کنند. در جشنواره هاکاتا دونتاکو که هر ۳ و ۴ مه در شهر شمالی فوکوئوکا برگزار می‌شود، شناورهای عظیم کاسابوکو در خیابان‌ها رژه می‌روند؛ گفته می‌شود عبور از زیر یکی از آنها نعمت سلامتی و بخت خوب را به همراه دارد. و در جزیره اوکینوشیما در استان کوچی، ساکنان هر ۱۳ تا ۱۶ آگوست، سازه‌های چتری با تزئینات واضحی را برای اسکان ارواح درگذشتگان اخیر در طول جشنواره سالانه اوبون خود می‌سازند. هر دو سال یکبار در شب ۱۶ آگوست، این چترها در یک رقص آیینی در اطراف یک سکوی مرکزی حمل می‌شوند و به طور نمادین ارواح را به سلامت به دنیای ارواح هدایت می‌کنند.
چترها حتی الهام‌بخش یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های ماوراءالطبیعه ژاپن بوده‌اند: کاسا یوکای (روح چتر). این ارواح ماوراءالطبیعه در آثار هنری تاریخی مانند رژه شبانه اجنه بی‌شمار که در آن اشیاء رها شده خانگی در حال زنده شدن نشان داده می‌شوند، ظاهر می‌شوند.
کاسا یوکای که اغلب با یک چشم و ویژگی‌های عجیب و غریب به تصویر کشیده می‌شود، منعکس‌کننده باور جان‌گرایانه ژاپن است که حتی اشیاء می‌توانند دارای روح باشند، به ویژه آن‌هایی که مورد استفاده، عشق و در نهایت دور انداخته شده‌اند.
مسافرانی که به تاریخ و هنر ساخت چترهای سنتی ژاپن علاقه‌مند هستند، می‌توانند آن را از نزدیک در کارگاه‌ها و موزه‌های سراسر کشور بررسی کنند.
