عروسک‌های فوق‌العاده واقع‌گرایانه «ری بورن» که شبیه نوزادان واقعی طراحی شده‌اند، هم در شبکه‌های اجتماعی و هم در عرصه سیاسی برزیل موجی از هیجان و جنجال ایجاد کرده‌اند.
عروسک‌های ری‌بورن چیست؟
این عروسک‌ها، که از سیلیکون یا وینیل ساخته می‌شوند، به‌طور دستی و با دقت بالا طراحی شده‌اند تا به شدت شبیه نوزادان واقعی باشند. آن‌ها دارای ویژگی‌هایی مانند پوست لکه‌دار، رگ‌های قابل مشاهده، مژه‌ها، ناخن‌ها، و حتی قابلیت‌هایی مانند گریه کردن یا مکیدن پستانک هستند. این عروسک‌ها ابتدا در دهه 1990 در ایالات متحده برای بزرگسالان طراحی شدند و در سال‌های اخیر در برزیل به شدت محبوب شده‌اند. تقاضا برای این عروسک‌ها در برزیل به‌تازگی افزایش چشمگیری داشته است. قیمت این عروسک‌ها از 700 رئال (حدود 124 دلار) تا نزدیک به 10,000 رئال (حدود 1,800 دلار) متغیر است. این عروسک‌ها برای اهداف مختلفی مانند درمان غم و اندوه، تمرین والدگری یا صرفاً سرگرمی استفاده می‌شوند.
لگد زدن به عروسک‌های ری‌بورن
عروسک‌های ری‌بورن به بخشی از فرهنگ عامه برزیل تبدیل شده‌اند. این عروسک‌ها در برنامه‌های تلویزیونی، مانند یک قسمت از سریال پربیننده Vale Tudo، و حتی در یک آهنگ رپ که به طنز درباره «لگد زدن به عروسک‌های ری‌بورن» صحبت می‌کند، ظاهر شده‌اند. اینفلوئنسرها نقش مهمی در محبوبیت این عروسک‌ها داشته‌اند. آن‌ها ویدیوهایی از موقعیت‌های احساسی مانند شبیه‌سازی زایمان (استخراج عروسک از کیسه‌ای پر از مایع به‌عنوان کیسه آمنیوتیک) یا قدم زدن با عروسک‌ها در مراکز خرید منتشر کرده‌اند که در شبکه‌های اجتماعی وایرال شده‌اند. به عنوان مثال، یک زن جوان ویدیویی منتشر کرد که در آن عروسک خود به نام «بنتوی» را برای مراجعه به بیمارستان آماده می‌کند، گویی نوزاد واقعی است.
جنجال‌های سیاسی یک عروسک
برخی سیاستمداران در برزیل تلاش کرده‌اند تا استفاده از این عروسک‌ها در فضاهای عمومی را ممنوع کنند. به عنوان مثال، ژوآو لوئیز، قانون‌گذار ایالت آمازوناس، یک عروسک ری‌بورن را به مجلس ایالتی آورد و خواستار ممنوعیت دریافت خدمات پزشکی برای این عروسک‌ها در سیستم بهداشت عمومی شد. او بدون ارائه شواهد ادعا کرد که برخی زنان برای عروسک‌هایشان تقاضای مزایای عمومی کرده‌اند. با این حال، رسانه‌های محلی گزارش دادند که هیچ موردی از این دست ثبت نشده است. در مقابل، شورای شهر ریو دو ژانیرو قانونی را تصویب کرده که از هنرمندان سازنده این عروسک‌ها تجلیل می‌کند، هرچند این قانون هنوز منتظر امضای شهردار ادواردو پایس است. تالیریا پترونه، نماینده کنگره، از توجه بیش از حد همکارانش به این موضوع انتقاد کرد و گفت: «آیا می‌توانیم روی مسائل واقعاً مهم تمرکز کنیم؟ اگر کسی می‌خواهد عروسک داشته باشد، بگذارید داشته باشد. من دو فرزند واقعی دارم و آن‌ها به‌اندازه کافی کار می‌برند.»
مادران ری‌بور؛ اپیدمی جهانی تنهایی
بسیاری از طرفداران این عروسک‌ها، که اغلب به‌عنوان «مادران ری‌بورن» شناخته می‌شوند، معتقدند که این عروسک‌ها آرامش عاطفی، فرار از واقعیت، یا سرگرمی بی‌ضرر را فراهم می‌کنند. برنیس ماریا، یک دستیار پرستاری با هشت عروسک، می‌گوید که این عروسک‌ها به او آرامش عاطفی می‌دهند و او خواستار حق بردن آن‌ها به فضاهای عمومی مانند پارک‌ها و مراکز خرید است. برخی منتقدان، از جمله ستون‌نویسان و اینفلوئنسرها، این سرگرمی را غیرعادی یا حتی «دیوانه‌وار» می‌دانند. لوآنا پیووانی، بازیگر، در اینستاگرام نوشت: «بگذارید این افراد عروسک‌های ری‌بورن پرورش دهند. اگر بچه‌دار شوند، خیلی بدتر خواهد بود!» این اظهارات بازتاب‌دهنده واکنش‌های منفی در شبکه‌های اجتماعی است. ویویان کونها، روان‌شناس، معتقد است که جمع‌آوری این عروسک‌ها تنها زمانی به‌عنوان اختلال روانی طبقه‌بندی می‌شود که باعث آسیب اجتماعی، عاطفی یا اقتصادی شود (مثلاً اگر کسی به دلیل «تب داشتن عروسک» از کار غیبت کند). او این پدیده را به «اپیدمی جهانی تنهایی» مرتبط می‌داند که سازمان بهداشت جهانی آن را به انزوای اجتماعی در دوران کووید-19 نسبت داده است. کامیلا اینفانگر، دانشجوی دکتری علوم سیاسی در دانشگاه سائو پائولو، اشاره می‌کند که واکنش‌های منفی به این عروسک‌ها تا حدی به دلیل ارتباط آن‌ها با زنان است. او می‌گوید که سرگرمی‌های مرتبط با زنان در مقایسه با سرگرمی‌های مردانه، به‌گونه‌ای متفاوت مورد انگ‌زنی قرار می‌گیرند و این واکنش‌ها راهی برای «کنترل زندگی زنان» هستند.
تجمع سالیانه زنان عروسک‌باز
در 24 مه 2025، ده‌ها «مادر ری‌بورن» در پارک ویلا لوبوس در سائو پائولو برای دهمین تجمع سالانه گرد هم آمدند تا عروسک‌هایشان را به نمایش بگذارند و از این سرگرمی دفاع کنند. آن‌ها معتقدند که انتقادات باید به سمت اینفلوئنسرهای جویای توجه باشد، نه کل جامعه علاقه‌مندان به این عروسک‌ها. افرادی مانند آلانا ناسیمنتو، که از سال 2007 شرکت Alana Babys را تأسیس کرده، این عروسک‌ها را به‌عنوان یک فرم هنری و درمانی توصیف می‌کنند که برای گروه‌های مختلفی از جمله کودکان، نوجوانان، زنان، و حتی مردان جذاب است.
