ولادیسلاو هورای، خواننده مشهور جهانی و «هنرمند افتخاری اوکراین»، در منطقه سومی در شمال شرقی اوکراین، که یکی از مناطق درگیری شدید در جنگ جاری با روسیه است، در حین انجام ماموریت داوطلبانه جان خود را از دست داد. اپرای ملی اودسا، جایی که هورای از سال ۱۹۹۳ به‌عنوان سولیست فعالیت داشت، او را نه‌تنها به‌خاطر استعداد هنری‌اش بلکه به دلیل شجاعت، وقار و مهربانی‌اش ستود. این مقاله جزئیاتی درباره زندگی حرفه‌ای هورای، فعالیت‌های داوطلبانه او و تاثیر مرگش بر جامعه هنری اوکراین ارائه می‌دهد و به وضعیت جنگی منطقه سومی اشاره دارد.
یک وداع احساسی
ولادیسلاو هورای سولیست اپرای ملی اودسا بود و به‌عنوان یک «تنور در کلاس جهانی» شناخته می‌شد. او در سال ۲۰۱۳ عنوان «هنرمند افتخاری اوکراین» را دریافت کرد. هورای از سال ۱۹۹۳ با تئاتر ملی اپرا و باله اودسا همکاری داشت و در کشورهای مختلفی از جمله ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، فرانسه، ایتالیا، هلند، و سوئیس اجرا کرده بود. او در سال ۱۹۸۸ از دانشکده موسیقی موسسه آموزشی ایالتی وینیتسیا فارغ‌التحصیل شد و برنده جوایزی مانند مسابقه ملی موسیقی مجلسی در خملنیتسکی و مسابقه بین‌المللی آواز آنتونین دووراک در کارلووی واری جمهوری چک بود. آخرین اجرای او، یک روز پیش از مرگش در ۷ ژوئن ۲۰۲۵، آهنگ کلاسیک ناپلیایی «او سوله میو» بود که اپرای اودسا ویدیوی آن را به‌عنوان «هدیه نهایی» او به اشتراک گذاشت و آن را یک «خداحافظی احساسی» توصیف کرد.
مرگ در خط نبرد
هورای در ۸ ژوئن ۲۰۲۵ در منطقه سومی، که به دلیل درگیری‌های شدید در جنگ روسیه و اوکراین به یک میدان نبرد کلیدی تبدیل شده، کشته شد. اپرای اودسا اعلام کرد که او در حین انجام ماموریت داوطلبانه جان باخت، اما جزئیات دقیقی درباره نحوه مرگ او (مانند حمله موشکی، درگیری مستقیم، یا حادثه دیگر) ارائه نکرد. طبق پستی در فیسبوک هورای در تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۲۵، او در حال جمع‌آوری کمک مالی برای یک واحد نیروی دریایی اوکراین بود، که نشان‌دهنده تعهد او به حمایت از تلاش‌های جنگی کشورش است.
اپرا یتیم شد
اپرای ملی اودسا در بیانیه‌ای در فیسبوک اعلام کرد: «خبر غم‌انگیز مرگ ولادیسلاو هورای کل جامعه هنری اوکراین را تکان داده است. او نه‌تنها یک اجراگر بااستعداد بود، بلکه نمونه‌ای از قدرت، وقار و مهربانی در زندگی بود.» این اپرا همچنین اظهار داشت که «قلب او به اوکراین تعلق داشت» و حتی در تاریک‌ترین زمان‌ها، او با فعالیت‌های داوطلبانه و حمایتی خود کنار نایستاد. مرگ هورای به‌عنوان یک «تراژدی» و «یتیم شدن» اپرای اودسا توصیف شد، و صحنه‌ای که او روی آن زندگی می‌کرد، بدون او «متفاوت» خواهد بود.
