زیاد رحبانی، آهنگساز و نمایشنامه‌نویس لبنانی که روز شنبه در سن ۶۹ سالگی درگذشت، با بازتعریف موسیقی عربی، مسیری نو خلق کرد.
او از ابتدای فعالیت حرفه‌ای خود در طول پنج دهه، راهی منحصربه‌فرد را پیمود. از بازسازی حرفه مادرش گرفته تا تحول در آنچه می‌توان روی صحنه تئاتر لبنان دید و شنید، دستاوردهای رحبانی پویایی موسیقی لبنانی را نشان داد و تابوهای کهنه را شکست.
فراتر از این دستاوردهای سبکی و فنی، دلیل تأثیر عمیق درگذشت رحبانی در لبنان و سراسر جهان عرب ( که با ادای احترام از سوی موسیقی‌دانان تا سیاستمداران همراه بود ) این است که آثار او عمیقاً با سختی‌ها و مشکلات مردم عادی همدلی داشت.
تیمور مرمرچی، مدیر اجرایی آکادمی ضبط موسیقی منطقه منا، به نشریه «نشنال» می‌گوید: «موسیقی رحبانی باعث شد مردم احساس کنند دیده و شنیده شده‌اند. او تنها یک موسیقی‌دان و آهنگساز برجسته نبود، بلکه بخشی از موسیقی متن زندگی بسیاری از مردم در سراسر جهان عرب بود. او روح لبنان را با صداقت خام و درخشش فکری به تصویر کشید.»
او ادامه می‌دهد: «کلماتش ما را به خنده، تأمل و گاهی گریه واداشت، زیرا به لحظات واقعی زندگی اشاره داشت که همه ما تجربه کرده‌ایم. او این استعداد نادر را داشت که سیاست را به شعر و مبارزات روزمره را به آهنگ‌هایی فراموش‌نشدنی تبدیل کند. میراث او نه‌تنها در آثاری است که خلق کرد، بلکه در این است که چگونه مردم را به دیده شدن واداشت.»
