آیا در عصر دیجیتال امروز دست‌خط هنوز اهمیت دارد؟ دادگاه‌های هند معتقدند اگر نویسنده پزشک باشد، بله.
شوخی درباره دست‌خط ناخوانای پزشکان که فقط داروسازان می‌فهمند، در هند و جهان رایج است. اما اخیراً دادگاه عالی پنجاب و هاریانا اعلام کرد: «نسخه پزشکی خوانا، حقی اساسی است» زیرا می‌تواند تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
این دستور در پرونده‌ای غیرمرتبط با دست‌خط، شامل اتهامات تجاوز و فریب، صادر شد. قاضی جاسگورپریت سینگ پوری هنگام بررسی درخواست وثیقه متهم، گزارش پزشکی-قانونی را غیرقابل خواندن یافت. او نوشت: «حتی یک کلمه یا حرف خوانا نبود، و این وجدان دادگاه را تکان داد.»
قاضی پوری افزود: «در عصر فناوری، شوکه‌کننده است که پزشکان دولتی نسخه‌هایی می‌نویسند که جز برخی داروسازان، کسی نمی‌خواند.»
دادگاه از دولت خواست درس دست‌خط را به برنامه درسی پزشکی اضافه کند و تا دو سال آینده نسخه‌های دیجیتال را اجرایی کند. تا آن زمان، پزشکان باید با حروف بزرگ و خوانا بنویسند.
دکتر دیلیپ بهانوشالی، رئیس انجمن پزشکی هند با ۳۳۰,۰۰۰ عضو، گفت در شهرهای بزرگ نسخه‌های دیجیتال رایج است، اما در مناطق روستایی به دلیل شلوغی بیمارستان‌های دولتی، این کار سخت است. او افزود: «پزشکی که ۷۰ بیمار در روز می‌بیند، نمی‌تواند نسخه خوانا بنویسد.»
این اولین بار نیست که دادگاه‌های هند دست‌خط پزشکان را نقد می‌کنند. دادگاه اودیشا از «نوشته‌های زیگزاگی» و الله‌آباد از گزارش‌های ناخوانا شکایت کرده‌اند. مطالعات نشان نداده‌اند دست‌خط پزشکان بدتر از دیگران است، اما نسخه مبهم می‌تواند فاجعه‌بار باشد. گزارش ۱۹۹۹ موسسه پزشکی آمریکا از ۷,۰۰۰ مرگ سالانه به دلیل دست‌خط بد خبر داد.
در هند، داده‌های قوی درباره آسیب‌های دست‌خط وجود ندارد، اما اشتباهات گذشته باعث مرگ شده است. چیلوکوری پاراماتاما، داروساز تلانگانا، پس از مرگ کودکی در ۲۰۱۴ به دلیل تزریق اشتباه، دادخواستی برای ممنوعیت نسخه‌های دست‌نویس ثبت کرد. در ۲۰۱۶، شورای پزشکی هند نوشتن با حروف بزرگ را الزامی کرد، اما داروسازان می‌گویند نسخه‌های ناخوانا همچنان می‌رسند. راویندرا خاندلوال، مدیر داروخانه دانوانتاری، گفت در مناطق روستایی نسخه‌های دست‌نویس غالب است و گاهی نیاز به تماس با پزشک دارند تا داروی درست توزیع شود.
