محققان ایتالیایی با استفاده از آنالیز ایزوتوپی روی شیر بالدار معروف میدان سن مارکو در ونیز دریافتند که مس به‌کار رفته در ساخت آن از معادن حوضه رودخانه یانگ‌تسه چین استخراج شده است.
این یافته نشان می‌دهد که این مجسمه بسیار قدیمی، احتمالاً مربوط به دودمان تانگ (قرن‌های ۷ تا ۱۰ میلادی)، اصالتاً چینی است.
تحلیل‌های سبک‌شناختی نیز با ساختار مجسمه‌های نگهبان مقبره‌ای دوران تانگ تطابق دارد؛ مجسمه‌های ترکیبی با چهره‌ی شیری، یال‌های شعله‌ای، بال، گوش‌های نوک‌تیز و شاخ‌هایی که غالباً بعدها توسط صنعتگران اروپایی برداشته شده‌اند تا شکل آن شبیه «شیر بالدار سان مارکو» شود.
محققان فرضیه می‌کنند این مجسمه ممکن است طی قرن سیزدهم از طریق راه ابریشم به ونیز انتقال یافته باشد. احتمالاً توسط نیکولو و مافئو پولو، پدر و عموی مارکو پولو و سپس در ونیز تغییراتی در آن اعمال شده تا نقش نمادینی از شیر سن مارکو را ایفا کند.
در نتیجه، مطالعات جدید یکی از پرسش‌های دیرینه درباره‌ی منشأ این نماد برجسته‌ی ونیزی را پاسخ داده‌اند و نشان می‌دهند که ونیز، شهر آمیخته‌ای از فرهنگ‌ها و مسیرهای تجاری دوردست، از دیرباز در تبادلات شرق و غرب نقش داشته است.
