تقریباً هر صاحب گربه این ماجرا را می‌شناسد: گربه وارد اتاق می‌شود، در را می‌بندید، و چند لحظه بعد همان گربه با میوهای بلند می‌خواهد بیرون برود و پس از مدت کوتاهی دوباره تقاضای ورود می‌کند. این رفتار شاید برای انسان گیج‌کننده باشد، اما از دید گربه کاملاً منطقی است.
گربه‌ها از درهای بسته بیزارند
بیشتر گربه‌ها دوست دارند همه‌چیز را در قلمرو خود زیر نظر داشته باشند. حتی وقتی به‌نظر می‌رسد در خواب هستند، معمولاً فقط چُرت می‌زنند و همچنان صداها و حرکت‌های اطراف را دنبال می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند بدانند چه کسی وارد یا خارج می‌شود و چه اتفاقی در اطرافشان می‌افتد. درِ بسته این دید و کنترل را از آن‌ها می‌گیرد و باعث ایجاد حس ناامنی یا کنجکاوی می‌شود.
وقتی پشت در صدایی، بویی یا حرکتی را حس می‌کنند که نمی‌توانند تفسیر کنند، می‌خواهند حتماً بررسی کنند چه خبر است. از آنجا که حس بویایی گربه‌ها بسیار قوی‌تر از انسان است، آنچه برای ما بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، برای آن‌ها دلیلی جدی برای عبور از در است.
رفتار غریزی برای گشت در قلمرو
گربه‌ها در طبیعت مرتب در محدوده قلمرو خود گشت می‌زنند تا از حضور شکار، دشمنان یا گربه‌های دیگر مطلع شوند. این کار برای زنده ماندن حیاتی است. در گربه‌های خانگی نیز این غریزه هنوز وجود دارد. تنها تفاوت این است که قلمرو آن‌ها اکنون خانه یا حیاط ماست.
برای بررسی این قلمرو، آن‌ها باید بتوانند آزادانه بین اتاق‌ها یا به بیرون رفت‌وآمد کنند. اگر در بسته باشد، گربه با میو یا خراشیدن، ما را وادار به باز کردن آن می‌کند. پس از گشتی کوتاه، دوباره می‌خواهد برگردد. این چرخه ممکن است بارها تکرار شود و در نظر ما مانند یک بازی بی‌پایان «برو بیرون، بیا داخل» به نظر برسد.
ترس از تنهایی و نیاز به همراهی
بسیاری از گربه‌ها دوست دارند همیشه نزدیک انسانشان باشند. وقتی در بسته می‌شود – مثلاً در زمان رفتن به سرویس بهداشتی یا دیدار مهمان – گربه ممکن است احساس طرد شدن یا بی‌قراری کند و پشت در اعتراض کند. برایش مهم است که بداند صاحبش کجاست و چه می‌کند.
این واکنش در گربه‌هایی که به درهای بسته عادت ندارند، شدیدتر است. وقتی ما برای آرامش خود، در را باز می‌کنیم تا او آرام شود، در واقع رفتارش را تقویت می‌کنیم و به او یاد می‌دهیم که با سر و صدا می‌تواند به هدفش برسد.
چگونه با این رفتار برخورد کنیم؟
اگر گربه مدام پشت در میو می‌کند یا در را می‌خراشد، بهترین راه برخورد، بی‌توجهی است. هر بار که تسلیم شویم، گربه یاد می‌گیرد که صدایش مؤثر است. تنها با بی‌واکنش ماندن، به‌تدریج یاد می‌گیرد که باز شدن در نتیجه‌ی سر و صدا نیست.
اما صاحبان باید صبور باشند: در ابتدا ممکن است رفتار گربه حتی بدتر شود، زیرا او تلاشش را بیشتر می‌کند تا به نتیجه برسد. این مرحله گذراست، ولی نیازمند ثبات و آرامش است. همچنین باید مراقب بود که گربه از روی خشم یا ناامیدی شروع به خرابکاری نکند – مثلاً اشیاء را از قفسه بیندازد یا جای دیگری را بخراشد.
در نهایت، رفتار «گربه داخل بیرون» نه از بی‌تصمیمی، بلکه از غریزه، کنجکاوی و نیاز به احساس امنیت سرچشمه می‌گیرد. درک این موضوع به صاحبان کمک می‌کند تا با صبر بیشتری با حیوان خود کنار بیایند.
