تابوتهای شهری | راهحلی جنجالی برای بحران مسکن
در شهر سانفرانسیسکو قیمت مسکن به یکی از بالاترین میزان خود در آمریکا رسیده است، طرحی نوآورانه و در عین حال جنجالی به نام «زندگی مشترک» ارائه شده که هدفش ارائه گزینهای ارزانتر برای زندگی در شهر است.
به گزارش دیروزبان به نقل از ایندیپندنت، این طرح شامل اجاره «محفظههای خواب» میشود؛ فضاهایی کوچک شبیه به کپسولهای خواب یک نفره که ساکنان آنها امکانات مشترکی مانند آشپزخانه، سرویس بهداشتی و فضای کاری دارند. این محفظهها با ۷۰۰ دلار در ماه ارائه میشوند، در حالی که اجاره یک آپارتمان معمولی در سانفرانسیسکو به بیش از ۱۵۰۰ دلار میرسد، و برای برخی افراد، راهحلی عملی و اقتصادی به نظر میرسد.
با این حال، این ایده از ابتدا با انتقادهای شدید مواجه شده است. منتقدان این طرح را شبیه زندانی شدن در فضای کوچک و دیستوپیایی توصیف کردهاند و هشدار دادهاند که ممکن است زندگی انسانی به کالایی صرف تبدیل شود. برخی کارشناسان شهری نیز نگران هستند که چنین مدلهایی بدون رعایت استانداردهای مسکن و ایمنی، مشکلات اجتماعی و روانی برای ساکنان ایجاد کنند.
با وجود این مخالفتها، ساکنان محفظهها (از جمله کارآفرینان جوان و کارکنان صنعت فناوری) تجربه خود را مثبت توصیف میکنند. آنها میگویند زندگی در این فضاها برای نیازهای روزمره آنها کافی است و به آنها امکان میدهد در شهری با هزینههای زندگی بسیار بالا باقی بمانند و همچنان به کار و تحصیل خود ادامه دهند. برای بسیاری، محفظهها یک راهکار موقتی اما ضروری برای زنده ماندن در بازار مسکن پرهزینه است.
شرکت براون اکنون قصد دارد ساختمانی در مرکز شهر را به حدود ۴۰۰ محفظه خواب تبدیل کند تا پاسخگوی تقاضای فزاینده باشد. این گسترش با چالشهای قانونی و مقررات شهری نیز روبهروست. تغییر کاربری فضاهای اداری به مسکونی بدون مجوز رسمی، رعایت استانداردهای ایمنی و خدمات بهداشتی، از جمله موانعی است که پیش روی پروژه قرار دارد.
طرفداران این مدل معتقدند که محفظههای خواب میتوانند پاسخی عملی و مقرونبهصرفه به بحران مسکن در شهرهای گرانقیمت باشند و افرادی را که درآمد کافی برای اجاره آپارتمان کامل ندارند، از بیخانمانی یا ترک شهر نجات دهند. آنها میگویند این مدل میتواند انعطافپذیری و دسترسی بیشتر به مسکن را فراهم کند و در عین حال، با طراحی بهینه و مدیریت درست، مشکلات احتمالی را کاهش دهد.
با این حال، منتقدان هشدار میدهند که بدون حمایتهای اجتماعی و قوانین مناسب، چنین پروژههایی میتوانند زندگی انسانی را به یک کالای اقتصادی تبدیل کنند و فاصله بین ثروتمندان و کمدرآمدها را بیشتر کنند. تجربهٔ سانفرانسیسکو نشان میدهد که نوآوری در بازار مسکن همزمان با چالشهای اخلاقی، قانونی و اجتماعی همراه است و هر راهحل اقتصادی باید با توجه به رفاه انسانی و عدالت اجتماعی طراحی شود.